travelling companion;
fellow-traveller;
fellow-passenger;
—ք, cross-way, cross-street, place where four roads meet;
—ք ի քաղաքի, public square.
σύνοδος comes itineris Ընկեր ճանապարհի. ուղեկց. ճանապարհորդակից. զուգընթաց.
Ճանապարհակից է՝ աստուծոյ հրեշտակ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 95։)
Հանդերձ բարի ճանապարհակցաւս. (Ածաբ. մկրտ.։)
Զանձն քո արա՛ ինձ ճանապարհակից. (Կլիմաք.։)
Յակոբայ ճանապարհակից. (Վրդն. ծն.։)
Զերկուսդ պարտ է ճանապարհակից առնել առ վերին լեառնն. (Լմբ. սղ.։)
Տայ ճանապարհակից իւր հօտին զմաքուրն արիւն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Է. իբր թոշակ։)
ՃԱՆԱՊԱՐՀԱԿԻՑՔ կցաց. գ. ἅμφοδος bivium. Կիցք ճանապարհաց, ուր միանան այլ եւ այլ ճանապարհք, կամ պողոտայք. ճամբու բերան, գլուխ .... յն. եւ լտ. ասի երկուղի.
Տեսէ՛ք ուստի՛ կոչեցարուք. ի ճանապարհակցաց. եւ այն զի կաղք եւս՝ եւ հաշմք էիք հոգւովք. (Ոսկ. մ. ՟Գ. 16։)
Ի փողոցս, եւ ի հրապարակս. եւ ի ճանապարհակիցս զնոյն նշան կանգնէր. (Ագաթ.։)
Զհեթանոսսն կոչել ի ցանկոց, եւ ի գռեհից, եւ ի ճանապարհակցաց. (Սարգ. յուդ. ՟Ա։)
Չոգաւ եկաց ի ճանապարհակիցսն պողոտային. (Ճ. ՟Ա.։)